Gehoord in De Lekke Ketel: Grote ruzie tussen leerlingen en leraren buiten schoolpoort, heeft Zweinstein een gezagsprobleem?

Gehoord op de mooiste plekken grenzend aan de Wegisweg, het Kings Cross station of in Zweinsveld. Waar tovenaars komen, ontstaan smeuïge gebeurtenissen. Zoals bijvoorbeeld in De Lekke Ketel waar staf en leerlingen van tovenaarsschool Zweinstein tot rust kwamen na een uitstapje. Nou ja, tot rust? Het geeft een ontluisterend beeld waarbij je je af zou vragen of de docenten hun pupillen wel onder controle hebben.

Dit artikel is mede tot stand gekomen dankzij de ‘IC chat’ bij Kings Cross

Iedereen heeft weleens zo’n moment: dan heb je een conflict op het werk en dat ettert nog na. Of er is iets in het verleden gebeurd waardoor je tegen je grenzen aan loopt. De vraag is alleen of men zich wel bewust is van de plek waar je het tot conflicten laat komen. Dat bleek het geval bij zowel een docent als een leerling, wiens naam we om privacyredenen maar niet bekend zullen maken. Wel aan te geven is dat het twee vrouwen waren.

Het begint nog rustig als een groep docenten en leerlingen van de welbekende tovenaarsschool samenkomt in De Lekke Ketel. Bijkomend van een uitstapje, zo valt te beluisteren in het café De één neemt zitting in een hoek onder het genot van een drankje en soms een sigaartje. De ander kruipt bij diens vriend, vriendin of collega aan tafel. Hebben ze een goed gevoel bij de dag?
Alles lijkt pais en vree. Terwijl ik rustig in een hoekje zit het leven in de kroeg gade te slaan,valt mijn oog op een verhitte discussie tussen enkele leerlingen. Nu zijn er wel vaker wat strubbelingen in het café aan de Wegisweg, maar het lijkt wel of de toon feller is. Hier lijkt iets onderhuids te spelen. Het docenten-tafeltje kijkt op – vanuit de rest van De Lekke Ketel komen alleen maar afkeurende blikken.

Geluiden die ik opvang? Velen, maar interessant wordt het als twee docenten – één schoolbestuurder incluis – opstaan in de richting van een groep ruziënde leerlingen. Waar de ene docent (vrouwelijk) een haast naïeve aanpak (‘wat is er aan de hand? Als jullie niets zeggen, heb ik nog een kas die schoongemaakt moet worden’) hanteert, probeert de ander (mannelijk, schoolbestuurder) er met gestrekt been in. Enigszins verbluft hoor ik ‘m ‘Detentio’ zeggen. De milde woorden en zelfs de negeermodus van de vrouwelijke docente lijken niet eens aan te komen bij de leerling. Onvermoeibaar gaat ze door. De welhaast dwingende blik van de schoolbestuurder richting zijn leerling roept eveneens het nodige verzet op als ‘u bent mijn vader niet’. Een andere leerling lijkt vervolgens in te springen voor haar vriendin waarna – zo blijkt later – de docente de relschoppende leerling – overigens vermoedelijk een dochter van één van de personeelsleden – belaste met iets uit haar persoonlijke leven, iets dat niet tot de orde zou moeten behoren.

Verbouwereerd kijk ik naar de situatie die zich voor me afspeelt.
Evenals de nee-knikkende blikken voelde ook ik een bepaalde afkeuring. Je komt immers naar De Lekke Ketel om ongestoord een boterbiertje of andere versnapering te pakken. Ook wordt er de laatste tijd steeds meer gespeculeerd – onder meer bij het Ministerie van Toverkunst – dat de tovenaarsschool mogelijk met een gezagsprobleem kampt. Een docent die haar privé problemen bij een leerling neerlegt is iets wat je al helemaal niet moet doen, zeker niet als je diezelfde leerling morgen weer je vak moet geven. Je kunt veel over deze leerlingen zeggen, maar zij zijn niet van St. Holisto, beste docenten. Het is afwachten hoe het Ministerie (nu weer) reageert op het zoveelste incident met de tovenaarsschool.